Bağcılar’da yaşayan 76 yaşındaki Yahya Yıldız, eşinin ölümünün ardından 23 yıldır zihinsel engelli kızına kendisi bakıyor. Yıldız, evde hem anne hem baba olduğu kızına eğitim için gittiği Bağcılar Belediyesi Feyzullah Kıyıklık Engelliler Sarayı’nda da kurs arkadaşlığı yapıyor. Dikiş – nakış kursuna giden Yıldız, azmi ve güler yüzüyle herkese moral veriyor. Avrupa’nın en büyük engelli eğitim merkezi olan Bağcılar Belediyesi Feyzullah Kıyıklık Engelliler Sarayı’ndan her gün 1500 kişi yararlanıyor. Kekemelikten müziğe kadar 37 farklı branşta eğitimin verildiği binadaki kursiyerlerden en dikkat çeken ise 76 yaşındaki Yahya Yıldız. Zihinsel engelli kızının refakatçiliğini yapan Yıldız, 12 yıldır kızı Songül’le birlikte Engelliler Sarayı’na gidip geliyor. Kızının gelişim sürecine yakından şahitlik eden Yıldız da katıldığı kursta dikiş nakış öğreniyor.
Burası bize ilaç gibi geldi
Songül’le baba kızdan öte arkadaş olduklarını söyleyen Yıldız, geçmişten bugüne yaşadıklarını şöyle anlattı: “2000 yılında eşimi kaybettim. O günden bu yana kızımla birlikte yaşıyorum. Kızım
zihinsel engelli. Yürümekte ve konuşmakta zorlanıyordu. Kendi başına adım bile atamıyordu. Koluna giriyordum ancak öyle yürüyebiliyordu. 12 yıldır buraya gidip geliyoruz. Burası bize ilaç
gibi geldi. Günlerimiz güzel ve verimli geçiyor. Kızımda çok iyi ilerlemeler var. Artık bütün ihtiyacını kendi görebiliyor. Tek başına yürümeyi bırakın artık evde ütü bile yapıyor.
Öğretmenlerin samimiyeti ve yakından ilgili olmasaydı bunları başaramazdık. Başta belediye başkanımız Abdullah Özdemir olmak üzere emek veren herkese teşekkür ediyorum. Bize ışık oldular.”
Bana “Tatlıcı dede” diyorlar
Engelliler Sarayı’nda bir aile gibi olduklarını söyleyen Yıldız, sözlerini şöyle tamamladı: “Binada yaşı en büyük benim ama ruhu en genç olan da benim. Kızım çanta yapıyor ben de dikiş nakışla
ilgileniyorum. Terziye gitmeyi bıraktım söküklerimi kendim dikiyorum. Her günümüz çok güzel geçiyor. Hep beraber eğleniyoruz, öğreniyoruz. Kızıma da diğer engellilere de moral vererek
onları hayata motive ediyorum. Bana ‘Tatlıcı dede’ diyorlar. Emekli maaşını aldığım gün onlara tatlı ısmarlıyorum.”