Biden ve Sullivan Çin’in yanında 21. yüzyılın en büyük emperyal gücü haline gelen bir ülkeye toprak ve ayrıcalık veriyorlar, Erdoğan’ın saldırganlığını pekiştirmek için tavizler sunuyorlar, aslında yeni saldırganlığı teşvik ediyor
Ünlü tarihçi ve yazar Michael Rubin’in The American Enterprise Institute’de yayınlanan yazısından bazı bölümler şöyle: “ABD ile Türkiye arasındaki ikili ilişkiler hiç bu kadar kötü olmamıştı. Washington’daki diplomatlar, ilişkilerde yaşanan sürekli kopukluktan ABD’yi sorumlu tutuyor ve suçluyorlarsa da gerçek şu ki, Erdoğan bu kopuşu taktik ve iç siyasi nedenlerle organize etti.
Biden’ın Türklerin Kabil’in havaalanını güvence altına almalarını sağlamak için Türkiye ile imtiyaz veya taviz vermeye istekli olması pek mantıklı değil: Türkiye’nin bunu yapmak için ekonomik bir teşviki var. Sorun yalnızca Biden ve Sullivan’ın dünyaya sömürgeci efendilermiş gibi davranmaları değil.
Biden ve Sullivan Çin’in yanında 21. yüzyılın en büyük emperyal gücü haline gelen bir ülkeye toprak ve ayrıcalık veriyorlar, Erdoğan’ın saldırganlığını pekiştirmek için tavizler sunuyorlar, aslında yeni saldırganlığı teşvik ediyor. Her iki durumda da Biden ve Sullivan anlaşmalarının özünü gizli tutarken, herhangi bir şey yapıyor olmaları Biden’ın daha yeni oynandığını gösteriyor.”
Türkiye Afganistan’daki iş bağlantılarını artıracak
Michael Rubin’in Türkiye’nin Afganistan’daki gücü konusunda da şu yorumu yaptı: Kabil’de yürümek ve araba kullanmak, çoğu Amerikan personelinin sınırlı olduğu diplomatik ve askeri bileşiklerin çok dışında. Türkiye-Afganistan ilişkilerini İslami dayanışma açısından teşvik eden Türk reklam panoları var. Bunun bir kısmı ideolojik-Erdoğan’ın ABD Dışişleri Bakanlığı’nın küresel bir terörist olarak belirlediği bir savaş ağası olan Gulbuddin Hekmatyar ile uzun süredir bağları var-ama çoğu da iş uğruna: Türkiye Afganistan’daki kapsamlı iş bağlantıları ve bunları önemli ölçüde artırmayı umuyor.
