Toplu öfke kurumlara karşı değişim için güçlü bir araç olabiliyor. Başkalarına karşı bir silah haline getirildiğinde aynı taktikler siber zorbalık veya çevrimiçi taciz gibi sinsi davranışlara dönüşebiliyor
OpenMind’da sosyal psikolog ve araştırma direktörü Takuya Sawaoka, “İnternet artık yüzlerce veya binlerce insanın daha önce mümkün olmayan bir şekilde toplu utandırmaya katılmasına izin veriyor” tespitindi yaptı. Bununla birlikte, halkın ahlaki öfkesi her zaman belirli bir suçluyu ıslah etmeyi amaçlamaz. Amaç, bir mağdur, grup veya dava ile dayanışma ve vahşete tanık olan herhangi birinin kültürel değerlerini değiştirmek de olabilir.
DÜZENE MEYDAN OKUMA
Twitter ve sosyal medya kitleleri, genellikle ırkçılığa, cinsiyetçiliğe ve bağnazlıktan kaynaklanan diğer davranışlara karşı birleşiyor. #BlackLivesMatter ve #MeToo gibi kültürel hareketleri incelerseniz, polis departmanları veya siyasi partiler gibi daha geniş kuruluşlara yönelik meydan okumalarla birlikte belirli suçluların utandığını görürsünüz. Bazı araştırmalar, toplu öfkenin sistemik değişim için birleştirici ve etkili bir güç olabileceğini gösteriyor.
HER ŞEY ANINDA DEĞİŞİYOR
Sawaoka, “Toplu utandırmaya ne kadar çok insan katılırsa, bu utandırma o kadar zorbalık gibi görünmeye başlayabilir” ifadesini kullandı. Bazıları utancın güçlü şahsiyetlere ve kurumlara karşı kullanıldığında değişim için güçlü bir araç olabileceğini savunuyor. Ancak paylaşılan dijital alanlarda diğer insanlara karşı silah haline getirildiğinde aynı taktikler siber zorbalık veya çevrimiçi taciz gibi sinsi davranışlara dönüşebilir.
Twitter ve Facebook konuşur, dinlemez
Northeastern Üniversitesi’nde nörobilimci ve psikolog Lisa Feldman Barrett, “Sosyal medya ile ilgili sorunlardan biri, bağlamdan yoksun olmasıdır” görüşünde. Barrett, Twitter ve Facebook gibi platformlar, insanlar arasındaki gerçek iletişim ve değiş tokuştan ziyade çoğunlukla yayın için tasarlandığını belirterek, “Bu çoğunlukla konuşmakla ilgili ve pek de dinlemekle ilgili değil” dedi.